Rustmeting

Tijdens de test(meting) worden de volgende onderdelen gemeten:

• Adem frequentie
• Adem patroon
• Ademhalingssignaal
• (Rust)hartslag
• Hartslag variatie (tussen de slagen)
• Hartslag amplitude
• Verbrandingszone (lichamelijke status)

De test bestaat uit 4 onderdelen:

• Reguliere ontspannen ademhaling
• “Correcte” ademhaling
• Ademhaling onder stress
• Ademhaling met EC therapie

Daarnaast wordt ook de bloeddruk en saturatie gemeten.

Verbrandingszone’s

1. Relax
2. Rust
3. Active

Ademhaling

De ademhaling kent drie componenten:

• de frequentie waarmee in- en uitgeademd wordt,
• de ademteuggrootte en
• het adempatroon.

Alle drie kunnen in rust afwijken. Vaak zie je de oppervlakkige en wat snelle ademteug en in mindere mate kom je de ‘diepe zuchters’ tegen. Die voor iedere zin een zucht nemen in de trant van: oh, wat is het leven zwaar.

Ademteug

De ademteug is de hoeveelheid lucht die in- en uitgeademd wordt en ze zijn even groot. De teug wordt uitgedrukt in liters lucht bij het longfunctieonderzoek. In rust zal de teug tussen een halve en een hele liter liggen.

Frequentie

De frequentie is het aantal keren dat men in- en uitademt. In en uit is één teug, bij een frequentie van acht keer per minuut met een teug van één liter, zitten we dus op acht liter uitgeademde lucht. Dit is evenveel als ingeademde. De norm ligt tussen acht en 12 liter, afhankelijk van de lengte en gewicht van de persoon.

Adempatroon

Het adempatroon is zeer belangrijk voor het welbevinden van de mens. De meeste mensen denken dat als je inademt de zuurstof meteen naar je bloed vliegt, maar dat gebeurt pas op de uitademing, daarom is deze zo belangrijk. Je moet in rust de gaswisseling de tijd geven. Of anders gezegd, zolang je de uitademing nog even stil kunt zetten voor je weer inademt ben je nog niet verzuurd.